486 Part 3 of sharing one's own partner with other males and females 486 भाग ३: अपने जीवित भागस्वामी को अन्य मर्द और औरतों सें बाँट लेना 486 3వ భాగం: తన జీవిత భాగస్వామిని ఇతర పురుషులు, స్త్రీలతో పంచుకోటం

If you wish to read Part 1, click to go to http://problemsoftelugus.blogspot.com/search/label/054

If you wish to read Part 2, click to go to http://problemsoftelugus.blogspot.com/search/label/484


Question: Why are you so much interested in a suicide related to homosexuality and extra-marital affairs? स्वलिंग संपर्क, और विवाहेतर रिस्ते संबंधित आत्महत्या में आप कयों इतना श्रध्धा दिखा रहे है ? आप स्वलिंग संपर्की है क्या ? స్వలింగ సంపర్కానికి మరియు వివాహేతర సంబంధానికి చెందిన ఒక ఆత్మహత్యపై మీరు ఎందుకు శ్రధ్ధ తీసుకుంటున్నారు ? మీరు ఏమన్న స్వలింగ సంపర్కియా ?


Ans: I  have NOT been a homosexual in the past; nor am I at present. In future also, I am unlikely to have such orientation. भूत में मै स्वलिंग संपर्की नहीं था। वर्तमान में भी नहीं । भविष्य में भी मैं स्वलिंग संपर्क बनने के अवसर शायद नहीं होगा। నేను గతంలో గానీ, వర్తమానంలో గానీ, స్వలింగ సంపర్కిని కాదు. భవిష్యత్తులో కూడ అలాటి లైంగిక ఉన్ముఖత ఉంటుంది అనుకోను.


What triggered me to write this particular blog post:

1) my one bizarre experience during my adolescence.

 2) Loss of one expert Lady anesthetist to the Nation, who could have saved thousands of lives, had she lived. It is a national loss. Now, there is a possibility of losing one expert dermatologist, if he is convicted by the court. Of course he can be used as a dermatologist in jail. But, there is also a danger of his spreading his sexual orientations to the prisoners to Tis Hazari jail.


यह ब्लाग पोस्ट लिखने के लिये मेरे प्रेरक ये थे कि: १) मेरे एक व्यक्तिगत कौमार काल अनुभव. २) भारत जाती को एक निपुण नारी ऎनॆस्तॆटिस्ट की नुक्सान, जो अगर जिये तो हजारों रोगियों को बचाती थी। यह एक जातीय नष्ट है। अभी, अगर उस पती को जेल में डाले, तो हमें एक चर्म रोग निपुण को भी खोने के अवकाश भी होती है। हाँ बिलकुल, यह भी साध्य है, हम उस चर्म निपुण को जेल मॆं खैदियों के लिये उपयोग कर सकते हैं । लेकिन, इस में एक समस्या भी होगा कि, इस चर्म वैद्य अपने लैंगिक उन्मुखताओं को तीस हजारी कारागार में खैदीयों में बाँट सकेगा।


ఈ బ్లాగ్ వ్రాయటంలో నన్ను ప్రేరేపించిన విషయం నేను నా కౌమారంలో ఉండగా (షుమారు ౧౭ ఏళ్ళ వయసులో) జరిగిన ఒక సంగతి. ౨) భారత్ ఒక విలువైన మహిళా ఎనెస్తెటిస్టును కోల్పోటం. ఇది నిశ్చయంగా జాతీయ నష్టం. మన రాజకీయ నేతలకు చీమ కుట్టినట్లుగా ఉండక పోవచ్చు. కోర్టు భర్త చర్మ వైద్యుడికి శిక్ష విధిస్తే, మనం ఒక చర్మ వైద్య నిపుణుడిని కూడ కోల్పోయే ప్రమాదం ఉంది. అయితే మనం ఆ చర్మ వైద్య నిపుణుడిని తీస్ హజారీ జైల్లో ఖైదీల చికిత్సకు వాడుకోవచ్చు. ఇందులో ఒక రిస్కు కూడ ఉంటుంది. ఈ చర్మ నిపుణుడు తన లైంగిక విముఖతలను, ఉన్ముఖతలను ఇతర ఖైదీలను ఇతర ఖైదీలకు వ్యాపింప చేయవచ్చు.


Firstly, foremost सर्व प्रथम మొట్టమొదటగా , సర్వ ప్రథమంగా
Incident of my adolescence (when I was 17 years old). मेरे कौमार उम्र के एक अनुभव. నేను కౌమార దశలో ఉండగా (షుమారు ౧౭ ఏళ్ళ వయసులో ఉండగా) జరిగిన ఒక విషయం.


1968. At that time, I was aged 17. I was in Hyderabad, desparately in search of a job. I was temporarily working as a homoeopathic compounder with a reputed homoeopathic practitioner in Himayatnagar area. I used to live in Lal Darwaja -Bala Gunj in Old City. I used to commute by local steam engine train-- Balagunj to Huppuguda Rly. Station by walk -->to Kachiguda Station by local --> from Kachiguda Stn. to train by walk. Work used to be in morning and evening sessions, hence I had to make 2 x 2 trips everyday.


1968  సంవత్సరం.  అపుడు నా వయసు ౧౭.  హైదరాబాదులో ఉద్యోగం వెతుక్కుంటు ఉండేవాడిని.  తాత్కాలికంగా ఒక పేరు పొందిన హోమియో వైద్యుడి దగ్గర, హిమాయత్ నగర్ లోని ఆయన క్లినిక్ లో హోమియో కాంపౌండర్ గా పని చేసేవాడిని.  నివాసం లాల్ దర్వాజా సమీపంలోని బాలాగంజి.  లాల్ దర్వాజా నుండి ఉప్పుగూడ రైలు స్టేషన్ కు నడిచి వెళ్ళి బొగ్గు ఇంజన్ లోకల్ లో కాచిగూడ రైల్వేస్టేషన్లో దిగి, హిమాయత్ నగర్ నడుచుకుంటూ వెళ్ళే వాడిని.  ఇది రోజుకి ౨ x ౨ ట్రిప్పులు నడిచేవి.


Tired of waiting for local trains, whenever I had time, I used to walk from Himayatnagar to Balagunj, via YMCA, Badruka College, some lanes, Isamia Bazar, Victory PLay Ground, Chaderghat Bridge, Kamal Talkies, Dabirpura, Yakutpura lanes, some lanes in Talabkatta, Sudha Talkies etc. Though the walk was tiresome, it used to be very refreshing to me because I used to get time to apply my mind on my family's poverty and a poor person's role vis-a-vis his-her environment.

లోకల్ ట్రెయిన్ల కొరకు వేచి ఉండటం విసుగనిపించినపుడు, లేక నాకు సమయం దొరికినపుడు, హిమాయత్ నగర్ నుండి లాల్ దర్వాజా బాలాగంజి వరకు నడిచే వాడిని.  నడక వైఎమ్ సీ ఎ, బసంత టాకీస్, బద్రుకా కాలేజీ, కొన్ని సందులు, ఈసామియా బజార్, విక్టరీ ప్లే గ్రౌండ్, చాదర్ ఘాట్ వంతెన, శాంతి లాడ్జి, కమల్ టాకీస్, కొన్ని చిన్న రోడ్లు, డబిర్ పూరా, యాకూత్ పురా, కొన్ని సందులు, తాలాబ్ కట్టా, కొన్ని సందులు, సుధా టాకీస్, లైబ్రరీ, లాల్ దర్వాజా బాలాగంజి ఇలా నా నడక సాగేది.  వాకటం కొంత అలసట కలిగించినా, చాల రిప్రెషింగ్ గానే  ఉండేది, కారణం ఏమిటంటే నడిచే సమయంలో బుర్ర ఆలోచనలు చేసేది, మనకి ఈ దరిద్రం ఏమిటి, ఈ సమాజంలో మన పాత్ర ఏమిటి, వంటివి.


During the long walk, I used to rest about ten minutes, sitting on the warrandah of a Community Hall on the Victory Play Ground.

 ఇలా నడకలు చేసే టైములో దారిలో విక్టరీ ప్లే గ్రౌండ్ వద్ద కమ్యూనిటి హాల్ వరండాలో కూర్చోని ఒక పది నిమిషాలు సేద తీర్చుకునే వాడిని.

One evening dusk, when I just sat on the warrandah, a stranger came and sat closely beside me, though there was lot of space elsewhere in the warandah. There were very few people around, anyway at a distance. I was astonished, and I got alerted, though I could not foresee what was going to happen. I thought that he might have either been drunk or mentally challenged.

 ఒక సాయంకాలం, నేను అక్కడి వరండా పై కూర్చున్నానో లేదో, ఒక ఆగంతకుడు వచ్చి నా ప్రక్కనే అతి దగ్గరగా కూర్చున్నాడు.  దూరంగా ఎంతో స్థలం ఉన్నా దానిని వదిలేశాడు.  ఆసమయంలో గ్రౌండు ఖాళీ అయింది, జనం బాగా తక్కువగానూ, దూరంగానూ ఉన్నారు.   నేను ఆశ్చర్యపోయాను, ఎందుకు ఇతడు మరీ ఇంత పక్కగా కూర్చుంటున్నాడా అని.  అదే సమయంలో, అతడి ఉద్దేశాలు నాకు తెలియక పోయినప్పటికీ, జాగరూకుడిని అయ్యాను.  అతడు మద్యం మత్తులు ఉండి ఉండచ్చు లేక మానసికంగా ఏదైనా బాధలు పడుతుండచ్చు అనుకున్నాను.


 About a minute later, he put his fingers between my thighs, caught hold of my penis and started piercing it. For a moment, I did n't know what was happening, but immediately I recovered myself from the shock, disentangled myself and ran to the Chaderghat Bridge, crossed it, took a right turn at Shanti Hotel there, took a left turn at Kamal Talkies and disappeared into the lanes.  (Later, I never sat at Victory Play Ground).


ఒక నిమిషం తరువాత, అతడు నా తొడల మధ్య తన చేతి వేళ్ళను చొప్పించి నా మర్మాంగాన్ని గట్టిగా పట్టుకొని పిసకటం మొదలుపెట్టాడు.  ఏమి జరుగుతుందో, అతడి ఉద్దేశ్యం ఏమిటో నాకు అర్ధం కాలేదు.  వెంటనే తేరుకుని అతడినుండి బలంగా విడిపించుకుని అతివేగంగా చాదర్ ఘాట్ బ్రిడ్జి పైకి పరుగు తీశాను.  బ్రిడ్జి దాటాక కొంత నెమ్మదించి శాంతి లాడ్జి వద్దు కుడివైపుకి తిరిగి, కమల్ టాకీస్ వద్ద ఎడమ వైపుకి తిరిగి, సందులలో బడి డబిర్ పురా, యాకుత్ పురా ల మీదుగా లాల్ దర్వాజా వెళ్ళి పోయాను.  (ఆ తరువాత విక్టరీ ప్లే గ్రౌండులో ఎప్పుడూ కూర్చో లేదు).


I was new to Hyderabad. At 17 years age, this experience taught some lessons, about sexual orientations. Later, of course, I studied various sexual behaviors which prevailed in Hyderabad, inherited from the Nizam's rule.


నేను అపుడు హైదరాబాదుకి కొత్త. ౧౭ఏళ్ళ వయస్సే. కానీ ఈ అనుభవం లైంగిక ఉన్ముఖతల గురించి ఒక పాఠాన్ని నేర్పింది.  ఆతరువాత హైదరాబాదులో నిజాం కాలం నుండి పుణికి పుచ్చుకున్న లైంగిక ప్రవృత్తులను అధ్యయనం జరిగింది.


If, now, a competition is held between Hyderabad and Delhi, in sexual orientations and ecstacies, which Indian city will win?

ఇపుడు మనం హైదరాబాదుకీ, ఢిల్లీ కి మధ్య లైంగిక ఉన్ముఖతల విషయంలో ఒక పోటీ పెడితే , ఎవరు గెలుస్తారు ?


We may have to write another 100 pages.

(To continue & revise as may be necessary. सशेष. पुनः संस्करण करने का है। ఇంకా ఉంది. తిరగవ్రాయాలి కూడాను. సూచనలకు స్వాగతం.)